Madem hayat müşterek, babam niçin kötü örnek?

Yazar Aslı Tohumcu, bu öyküsünde hem çocuğun gözünden aileye bakıyor, hem de kalıplaşmış aile içi rolleri çocuğun dilinden sorguluyor. Mavisu Demirağ’ın özgün desenleriyle canlanan öykü, çocuklarla büyükleri aynı satırlarda, hayata dair ortak sorularda buluşturuyor.

Bilirim, bütün babalar gibi değildir babam. Ama bilemem, kötülük bunun neresinde?

Ailedeki diğer erkekler hep “kötü örnek” diyor babam için. Biri akrobat olduğunu söylüyor, diğeri bukalemun... Kimisi çok iyi bir koşucu olduğu için küçümsüyor onu, kimisi ise bir mutfak sihirbazına dönüşebildiği için... Babam ne yapsa yanlış onlara göre!
Eniştem, ‘Evet, kötü örnek oluyor senin şu baban herkese,’ diyerek katılır muhabbete.
‘Usta bir akrobat. Bu yanlış bir kere.’
Babamın yapamadığı cambazlık yoktur sahiden de. İyi de, kötülük bunun neresinde?
Bir bakmışsınız, perde takıyor merdiven tepelerinde.
Ya da ayıklıyor renklileri beyazlardan, devasa çamaşır tepelerinde.
Bir bakmışsınız, sırtlanmış halıları mevsim değişimlerinde, taşıyor rulolar halinde.
Veya kalabalık sofraların bulaşığını mutfağa taşıyor, üstelik tek eliyle.