Parmak Emmesi Normal Mi?

“Emme refleksi, çocukların doğuştan itibaren sahip oldukları en güçlü reflekslerden biridir. Emme refleksi hamileliğin 34. haftasında gelişir ve bebek bu refleksle doğar. Emme refleksi, bebeğinizin beslenebilmesi, hayatta kalabilmesi için olmazsa olmaz bir reflekstir ve bebeğin memeyi bulmasını sağlar. Bebeğinizin yanaklarına ya da dudak kenarlarına dokunduğunuzda yüzünü o yöne çevirir ve emme pozisyonu alır. Anne karnındaki bebekler bile bazen parmaklarını emerken görülebilir. Emme bebekler için ilk aylarda bir ihtiyaçtır diyebiliriz.”diyen Uzman Psikolog Sevil Usanmaz konuyla ilgili şu bilgileri verdi:

Bebekler, 4. aydan sonra anneleri yanında olmayınca kendilerini güvende hissedebilmek ve rahatlayabilmek için bazı eşyalara gerek duyarlar. Bu bir mendil, battaniye kenarı, emzik, küçük yastık, oyuncak veya kendi parmağı olabilir. Bebekler huzursuz olduklarında geçiş nesneleri yoksa kendi bedenlerine dönerler ve kendilerini sakinleştirirler ve bunun için parmaklarını emerler. Böyle durumlarda bebeği yavaşça kucağa alıp sakinleştirmek, alçak ses tonuyla konuşmak, başını ve vücudunu okşamak, ihtiyaçlarını karşılamak yararlı olacaktır.

Hangi durumlarda parmak emerler?

Bebeklerin çoğu başparmaklarını veya diğer parmaklarını emerler.
Diş çıkarırken parmaklarını veya ellerini emerler.
Bebekler acıktıkları zaman parmaklarını veya ellerini emerler
Bebekler bazen ayak parmaklarını emebilirler.
Bebek/çocuk uykuya dalarken rahatlamak ve gevşemek için parmak emebilir.
Parmak emme bebeklik döneminden sonra beslenmeye bağlı değildir.
Çocuk sütten kesildikten sonra parmak emme devam ediyorsa, anne-çocuk arasındaki duygusal sorunlara, güven eksikliğine işaret eder.
Çocuğun emme arzusu anne tarafından yerine getirilmediğinde zamanla alışkanlığa dönüşebilir.
Ara sıra olan parmak emme sürekli hale gelmişse ve çocuk 4 yaşına geldiği halde azalmamış aksine artmışsa bu alışkanlığın psikolojik sorun ve gerginliğin sonucu olduğu söylenebilir.
Parmak emme bazı durumlarda birden bire ortaya çıkmışsa ilgi ve sevgi yoksunluğunun göstergesi olarak yorumlanabilir.
Bazı çocuklar zorluklar karşısında kendi bedenlerine dönerler ve utanıp sıkılma belirtisi olarak parmak emerler.
Yeni dünyaya gelen kardeş veya okula başlama, taşınma gibi stres yaratan durumlar çocukta bu tür bir alışkanlığın başlamasına neden olabilir.

Parmak emme davranışı engellenmeli mi?

Bebekler ve küçük çocuklarda emme davranışı sıklıkla gözlenir ve zaman zaman azalır veya artar. Önemli olan böyle durumlarda bebeğin ihtiyaçlarının karşılanması konusudur. Parmak emme genellikle 3-4 yaş civarında azalarak biter. Bu yaştan sonra bitmeyen parmak emme davranışı konusunda dikkatli olunmalıdır.

Parmak emme bebeklik ve ilk çocukluk döneminde normaldir.
3-4 yaşına doğru azalması beklenir.
Bu yaştan sonra devam eden parmak emme, emme alışkanlığını pekiştirebilir, diş yapısını bozabilir.
Bu durumu telaşa kapılmadan sabır ve anlayışla karşılamak, çocukla inatlaşmaya girmemek, konuyla sürekli ilgilenmemek ve dikkat çekmekten kaçınmak gerekir.
Çocuğa sürekli eleştirel yaklaşılmaması ve diğer çocuklarla karşılaştırılmaması gerekir.
Parmak emme bir duruma, strese bağlı oluşmuşsa (yeni kardeş, taşınma, okula başlama, hastalık vb.) durumun iyileştirilmesine ve çocuğun kaygısının azaltılmasına yardımcı olunmalıdır.
Cezalandırmaktan mutlaka (ele vurmak, bağlamak, acı sürmek vb.) kaçınmalıdır.
Çocuğu gelişimine katkıda bulunacak davranışsal uğraşlara yönlendirmek, özellikle ellerini kullanacağı resim, boyama ve çeşitli oyunlar, yaşıtlarıyla birlikte olacağı ortamlar yararlı olacaktır.