Emsin, emsin, emsin...

Kucakta bebek var (binlerce şükür)
Meme var (çok şükür)
Memede süt var (ona da şükür)
Peki ya emme yoksa….

Arkadaşlar, bu durumu kişiselleştirmeyin! (ben yaptım da ondan söylüyorum) İlk yazımı okuyanlar bilir anne sütü takıntımı. Sütümü arttırmak için türlü yollar deneyip, milyon kalp kırdıktan sonra sütümün gelmesiyle tüm sorunların çözüldüğünü sanmıştım ama yanıldığımı anlamam uzun sürmemişti.

Evet level atlamıştım ama hala emmeyen elde bir bebek vardı :(
Bebeğin memeden yüz çevirmesi, hatta bazen memeyi görür görmez ağlamaya başlaması yeni anne için tek kelimeyle dayanılmaz. Ama işte, bebekler çeşitli nedenlerden dolayı emmeyi reddedebiliyor ve bu da başa çıkılabilecek bir sorun.

Bazı meme uçları küçük olduğu veya sütten dolayı gerilerek içe gömülü kaldığı için bebeğiniz meme ucunu kavrayamıyor olabilir. Bu sorun için meme ucu çıkarıcı kullanıldığını duymuştum. Bi deneyin derim.
Bebek çok gazlı veya infantil kolikse karnına yumuşak masajlar yaptıktan sonra emzirmeyi deneyin.
Memeyi tüm çabalarınıza rağmen almıyorsa sütünüzü sağarak biberonla verebilirsiniz.
Özellikle hep aynı memede huzursuzlaşıyorsa; bu memede çok süt birikiyor veya tersi az geliyor
olabilir. İkisinin de çaresi var, lütfen araştırın. İkiz bebekleriniz varsa iki memeyi de kazanmanız şart! Bu güzellere iyi bakın, bu iki sene en çok onların yüzünü göreceksiniz:)

Oldu ya bebek ne yaptıysanız emmedi. Mamalar var arkadaşlar, yapmayın üzmeyin kendinizi. 4 aylıktan sonra da yavaş yavaş ek gıdaya geçiliyor. Anne-bebek birbirinize alışana kadar (birkaç hafta sürebilir) emzirme pratikleri yapın. Kolay olmıycak ama sizce bu çabaya değmez mi?

Aklınızdan şunu çıkarmayın: Bebeğinizin her şeyden önce size, sevginize ihtiyacı var. Onunla baş başa kalabileceğiniz, sakin bir odada emzirmeyi deneyin. Tekrar deneyin ve tekrar ve tekrar ve tekrar. Evet öyle! Hiç öyle bakmayın. Emzirmediğiniz zamanlarda da kokunuzu alabilmesi için onu koynunuzda uyutun, sevin. Ne eşsiz ve özel bir an! İşte bu anın tekrarı yok!