Eyvah, Sütüm Yok!

İkizlerimiz yakın zaman önce 4 yaşına girdiler. İlk günkü kaygılarım ne kadar uzak şimdi düşününce. İlk kaygım, bebeklerimi anne sütüyle besleyememek oldu çünkü doğumdan günler sonra bile bebeklere yetecek kadar sütüm gelmemişti.

Yavrularımı besleyemiyor olmak ve lohusalığın davet ettiği bir sürü kötümser düşünce yüzünden bebeklerin doğum sevincini doyasıya yaşayamamıştım. Annelerin “kızım sütün yetmiyor mu acaba” baskısını da söylemeden geçemiycem. Onların sütünün ne kadar bol ve besleyici olduğunu hiç anlatmıyım. Sütleri taslardan taşıyormuş, benim ki bir kahve fincanını doldurmuyordu. Anlıycaanız kafayı fena takmıştım bu süt olayına. Pek çok yöntem ve takviye denedim. Amacım bebeklerimin mümkün olduğunca anne sütünden yararlanmasıydı. Denedikçe de bize iyi gelen yolu buldum.

Arkadaşlar! içimizde saklı müthiş bir kaynak var. Kaygımızı artırmak yerine sütümüzü artırabilir ve bebeklerimizin emmesini sağlamak için elimizden geleni yapabiliriz. Biz yeni nesil annelerin gücü de buradan geliyor bence, çabalamaktan vazgeçmemek.

Formülasyon basit: Uyku, sevgi, beslenme, emzirme. Aslında bebeğin neye ihtiyacı varsa sizin de ona ihtiyacınız var.

Uyku: Bebek uyudukça siz de yatağa!
Sevgi: Bebeğinizi koynunuzda uyutun, sevin. Eşinizden ve aile büyüklerinizden açık bir dille size sevgi ve ilgi göstermelerini isteyin. Kulağa tuhaf gelebilir ama bence denemeye değer.
Beslenme: Yeterli ve dengeli beslenin. Gaz yapacak yiyeceklere dikkat edin ve bol bol su için!
Emzirme: temel prensiptir süt tüketilirse süt üretilir bunu unutmayın!

Bunların dışında denediğim pek çok yol var, sayısız gıda takviyesi… Gerçekten işe yarayanlar da var.
Onları da merak ederseniz başka bir yazıda paylaşabilirim.
Siz ve bebeğiniz veya bebekleriniz, kendinize iyi gelen yolu yaşadıkça bulacaksınız.
Bebeğiniz mümkün olduğunca EMSİN. Bunu yaparken de MUTLU kalın.