Çocuğumuzu Ödevler Konusunda Anlıyor Muyuz?

Özellikle okula yeni başlayan çocuklarımızın, artık oyun döneminden eğitimsel sürece geçiş yaptığını biliyor fakat anlama ve anlaşılır olabilme konusunda kayıtsız kalıyoruz.

Çocuğum ders çalışmıyor!
Ne yaparsam yapayım o masaya oturtamıyorum!
Verilen ödevleri zar zor yaptırıyorum!
Çocuğum kitaplarını getir!
Evladım otursana şuraya!
Birçok anne babanın yaşadığı ve yaşadıklarını ifade ettiği cümleler çoğumuza tanıdık geliyor, öyle değil mi?

Özellikle okula yeni başlayan çocuklarımızın, artık oyun döneminden eğitimsel sürece geçiş yaptığını biliyor fakat anlama ve anlaşılır olabilme konusunda kayıtsız kalıyoruz. Anaokulu çağından sonra başlayan ilkokul dönemi çoğu ailede sancılı hâlde olurken, çocuklarımızda yaşanan o kaygı ve alışma sürecini görmezden geliyoruz.

Örneğin;
Çocuğumuzun sosyal olabilmesi açısından akranları ile grup olarak oyun etkinliklerini tercih ederken, bunu neden ödevler konusunda düşünemiyoruz?

Nasıl mı?
Çocuğumuzun üç – beş sevdiği arkadaşı ile masada bir arada oluşu, böyle bir eylemi daha pratik ve daha kolay gerçekleştirebilmesi açısından harika bir yöntem.

Her çocuk başarılı olmak ister. Ama başarıya giden yolda asla mutsuz olmak istemez. Çocuklarımıza teşvik edici küçük ya da istediği bir şeyin hedefini belirleyerek ödülle mükafatlandırabiliriz. Böylelikle yapacak oldukları işte destek, aynı zamanda bir şeyi çok istediklerinde o başarı hissiyatının da doyum noktasına ulaşmasına yardımcı oluruz.

Birçok ebeveynin en büyük hatası “Baskı Kurma!”

Bu davranış ne kadar olumsuz etki varsa beraberinde getirecektir. Bir yetişkin olarak size kurulan baskı sizi ne derece yaptığınız işten zevk aldıracak ya da mutlu edecektir. Aksine siz bunu bir görev olarak görecek ve bir an evvel bitirip kurtulmak için gelişine güzel yapacaksınız. Böylelikle ne yaptığınızı bile bilmeden sonuç odaklı olacaksınız.

Size yapılmasını istemediğiniz şeyi çocuğunuza yapmayınız

O anda çocuğun hissettiği; yoğun oyun açlığı olabilir, anne baba ihtiyacı olabilir, bir sayfa boyama isteği olabilir ve daha liste uzar gider.

Kurallı ve sistematik düzeyde uygun görülen disiplin ile hareket ediniz. Çocuğunuza bir yetişkin gözüyle bakıp, bir çocuk kalbi ile anlayınız.

Dikkat dağınıklığı yaratacak bir ortamda olması yerine, ona özel küçük bir çalışma ortamı/alanı oluşturabilirsiniz.

Bugünün ödevi siz yetişkinlere olsun

Daha önce hiç bilmediğiniz bir konuyu öğrenmek adına araştırma yapar, kısa zamanda bilgi sahibi olursunuz. Peki ya bakış açısı?

O an canınız çay istemiyor ama sürekli bir baskı hali “iç iç” ya da kendinizi bugün yorgun hissediyorsunuz defalarca telefonda arama yaparak sizi dışarıya davet eden arkadaşlarınız “gel gel”. Her şeyi bir kenara bırakalım. Yoğun bir toplantıdan çıktınız ve acil ertesi güne yetişmesi gereken bir dosya mevcut. Ama o an dosyaya bakmadan evvel bir kahve içmek istiyorsunuz. Fakat başınızda sürekli “yap, yapsana, hadisene, bitir şunu hemen”, diye bir ses ile karşı karşıyasınız. Tepkiniz ne olurdu? O dosya biterdi bitmesine ama bu sizi ne kadar mutlu edecek ve sonucu ne denli başarılı olacaktı?

Ödevlerini bitiren herkesin; @surahancagiz@gmail.com mail adresine iletmesini rica eder, büyük bir sabırsızlıkla beklediğimi ifade etmek isterim. 

Ela ile Lale gibi tutun çocuklarınızın ellerinden. Varsın olmasın iki kere iki dört. Yeter ki eksik olmasın o yanaklardaki iki küçük çukurluk.

Bol kahkahalı bir eğitim – öğretim yılı dilerim
Unutmadan sevgili ebeveynler ödevler bekleniyor. Ben kül yutmam 