Çocuğunuzun Tatili Sizin Tatiliniz İle Aynı Değilse!
Bir önceki yazımda tatile gidiyoruz demiştim. Artık tatilden döndük. Parça parça ama uzun sayılabilecek bir tatilin ardından çocuklar evde, ben işte günlük rutinimize döndük.
Haziran’ı bitirip, Temmuz’un yarısını devirmemize rağmen yaz tatiline yeni girmiş gibi bir hava hakim bizim evde… Peşi sıra gelen şehir dışı turlarından mı, özledikleri “yaz arkadaşları”na daha doyamadıklarından mı? bilmem, sanki geçen Cuma karne almışlar gibi.
Her anne babanın aklından çocuğuna dopdolu bir tatil yaşatmak geçer sanırım. İsterler ki çocuklar eğlensin oynasın ama aynı zamanda okusun, ders çalışsın, eksiklerini tamamlasın…
Hatta çocuğun zamanını günlük hatta saatlik olarak planlayanlar bile var. (itiraf ediyorum, ben bile yapmaya çalıştım) şu saatte kalkılacak, yemek, kitap, yüzme, televizyon, test, vs. vs.
Hele ki çocuk yaz okuluna ya da bir kursa gidiyorsa iş daha planlı hale geliyor. Evde ve ev dışında geçirilen saatler neredeyse dakikasına kadar planlanabiliyor.
Bazen anneler çocuklarının gittikleri kursları, çalıştıkları dersleri ballandıra ballandıra anlattıklarında içim erimiyor değil…
Gaza geliyorum.
Hemen kafamda planlar yapmaya, internette kurslar aramaya başlıyorum.
Ben de istiyorum.
Nasıl yani?
Zaman çocuğun, ilgi beceri çocuğun, isteyip istememe hakkı çocuğun ama ben istiyorum.
Bu işte bir terslik var.
O zaman çocuklara kulak vermeli, onlara sormalı ne yapmak istediklerini?
Soruyorum.
Cevap tek; oyun oynamak, televizyon seyretmek ve yine oyun oynamak…
Cevap hoşuma gitmiyor.
Bu işte bir terslik var.
Çocukların istedikleri çoğu zaman sizin planladıklarınızla aynı değil. Her iki tarafı da tatmin edecek bir şey olmalı?
Dürüst olmak gerekirse tatilde sadece tatil yapmak fikrini savunan bir insanım. “Kendine yapılmasını istemediğini başkasına yapma!” düşüncesini benimseyen biri olarak çocuklara baskı yapmak istemiyorum. Ama tamamen gevşetilmiş, kontrolsüz bir 3 ay da işime gelmiyor.
Uzmanların çocukların iyi ve kaliteli bir tatil geçirmeleri ile ilgili verdikleri bilgileri yeterince okudum. Şimdi sıra sentezlemede ve uygulamaya geçmede… Ne yapacağım?
Bu akşam çocuklarımla tekrar konuşacağım. Onların istekleri ile yapılması gerekenler (yani benim istediklerim) arasında köprü kurmaya çalışacağım.
İlgi duydukları konuları belirleyip bunlarla ilgili kitaplar alacağım.
Bu kitapları birlikte okuyup, yorumlayacağız.
Hafta sonları bir saat onlarla aynı masada konu tekrarı yapacağım.
En az iki saat birlikte yüzüp eğleneceğim.
Yani, uzun lafın kısası eğlenmeyi de öğrenmeyi de birlikte yapacağım.
Okul kadar tatil de yaşamın parçası ve gerçeği ise, ileride sadece form değiştirerek çalışma ve dinlenme arasındaki ilişki devam edecekse, bu yaşta dengeyi ve yumuşak geçişleri öğrenmeye başlamalılar. Yoksa ağır “pazartesi sendromları” onları bekliyor.
Temmuz 2009
Yorumları görebilmek, soru, görüş ve önerilerinizi bizimle paylaşmak için facebook hesabınız ile giriş yapmalısınız.
Facebook’ta adınıza gönderim yapmadığınızı bilmenizi isteriz..