Çocuklar Umuttur, Umuda Sahip Çıkın!

An gelir insan insanlığından utanır. Son günlerde basından evlerimize işyerlerimize giren çocuk istismarı ve tacizleri ile ilgili haberler, insan olmanın erdemini az da olsa içinde taşıyan herkesi rahatsız etmiştir sanırım. Kendi küçük dünyalarımızda yükselttiğimiz kale duvarlarıyla çocuklarımızı koruduğumuzu düşünerek rehavet meltemine bıraktığımız bedenlerimizi sarsan fırtınaydı bu haberler. İzledikçe boğazımıza oturan yumrular, yakıcı bir top gibi midemize inerken öfkeden gözlerimiz yaşardı. Kızdık, kendi bedenini ve kimliğini savunamayacak kadar küçük bedenlere yapılanları gördükçe, yapanlara kin kustuk, küfürler savurduk. Ama biraz da kendimize kızdık; yaşama borçlu olduğumuzu bilip, adamsendeci anlayışı reddettiğimizden… Utandık; bu insanlık suçunu işlerken utanmayan, çirkinlikleri yüzlerinden akarken sırıtarak ekrana bakabilenleri gördükçe kendi insanlığımızdan utandık.

Çocuklara uygulanan şiddet, taciz, sömürü yüzyıllardır var. Hatta günlük yaşamımızda, sokakta, komşumuzda, okulda çocuğa uygulanan taciz ve şiddete birebir tanık olmuşluğumuzda… Ahlayıp, vahlamak çözüm değilse ne yapmalı? Bilinçli ve duyarlı anne babalar olarak susmamamız gerektiğine inanıyorum. Çocuk istismarını önleme konusunda çalışmalar yapan sivil toplum kuruluşlarına destek vermek, çevremizde çocuklara baskı yapanlara göz yummamak ve yönetimlere imza attıkları Uluslararası Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni hatırlatmak gerektiğini düşünüyorum. Her çocuğun, kendi çocuğumuz kadar yaşamaya, sevgiye ve bu dünyadan mutluluk almaya hakkı olduğuna inanıyor, çocukların tek üzüntülerinin biten şekerleri olduğu zamanların da yaşanacağı umudunu içimde barındırıyorum.  

ÇOCUK HAKLARI SÖZLEŞMESİNDEN

Madde 1
On sekiz yaşına kadar her insan çocuk sayılır.
Madde 13
Çocuk, düşüncesini özgürce açıklama hakkına sahiptir; bu hak, ülke sınırları ile bağlı olmaksızın; yazılı, sözlü, basılı, sanatsal biçimde veya çocuğun seçeceği başka bir araçla her türlü haber ve düşüncelerin araştırılması, elde edilmesi ve verilmesi özgürlüğünü içerir.
Madde 14
Taraf Devletler, çocuğun düşünce, vicdan ve din özgürlükleri hakkına saygı gösterirler.
Madde 24
Taraf Devletler, çocuğun olabilecek en iyi sağlık düzeyine kavuşma, tıbbi bakım ve rehabilitasyon hizmetlerini veren kuruluşlardan yararlanma hakkını tanırlar. Hiçbir çocuğun bu tür tıbbi bakım hizmetlerinden yararlanma hakkında yoksun bırakılmamasını güvence altına almak için çaba gösterirler.
Madde 34
Taraf Devletler, çocuğu her türlü cinsel sömürüye ve cinsel suistimale karşı koruma güvencesi verirler. Bu amaçla Taraf Devletler özellikle:
a) Çocuğun yasadışı bir cinsel faaliyete girişmek üzere kandırılması veya zorlanmasını;
b) Çocukların, fuhuş, ya da diğer yasadışı cinsel faaliyette bulundurularak sömürülmesini;
c) Çocukların, pornografik nitelikli gösterilerde ve malzemede kullanılarak sömürülmesini;
önlemek amacıyla ulusal düzeyde ve ikili ile çok taraflı ilişkilerde gerekli her türlü önlemi alırlar.
Madde 37
Taraf Devletler, aşağıdaki hususları sağlarlar:
a) Hiçbir çocuk, işkence veya diğer zalimce, insanlık dışı veya aşağılayıcı muamele ve cezaya tabi tutulmayacaktır. On sekiz yaşından küçük olanlara, işledikleri suçlar nedeniyle idam cezası verilemeyeceği gibi salıverilme koşulu bulunmayan ömür boyu hapis cezası da verilmeyecektir.