Hem Anne Hem Çalışan Kadın Olmak

Kadınların ekonomik özgürlerini kazanmak, aile bütçesine katkıda bulunmak, eğitimini aldıkları branşlarda kendilerini geliştirmek gibi bir çok geçerli ve haklı sebeplerle,  kadınlar iş hayatında önemli roller oynamaktadırlar. Çalışan kadın, çok iyi bir anne, çok iyi bir eş,  çok iyi bir iş kadını gibi “ hep çok  iyi olma “ yönünde bir çok sıfata sahip olmak durumunda kalmaktadırlar. Yada bu şekilde bir beklenti vardır.  Bu durumda  beraberinde pek çok sorunu getirmektedir.

Çalışan anneler günün büyük bir çocuğunluğunu iş yerinde geçirmektedirler. Hal böyle olunca  iş hayatı ve anne olmanın getirdiği zorluklar karşısında çoğu zaman kadın, çocuğu ve kariyeri arasında kalabilmektedir. Kariyerine devam ettiği noktada, aile büyüklerinin de baskısı ile çocuğuna ve eşine gerekli desteği, ilgiyi, özeni gösteremediği yönündeki hissiyatlar, annein psikolojini ciddi etkilemekte, dolayısıyla çocukta etkilenmektedir. Kariyeri bırakmayı düşündüğü noktada ise, harcadığı emeğin ve zamanın boşa gideceğini düşünebilmektedir.

Doğumdan sonra çalışmaya başlayan kadının yaşayacağı diğer bir sorun ise bebeğini/çocuğunu kime emanet edeceğidir. Bakıcı noktasında tereddüt yaşanması kadar doğal bir durum yoktur. Annelerimizin burada dikkat etmesi gereken en önemli husus , bebeğe bakıcak kişiye karar vermeden önce bir süre, bakıcı ile birlikte bebeğin bakımını gerçekleştirmek, bakıcı ile çocuk/bebek arasındaki davranışları gözlemlemektir. Çocuğa bakan kadının bebeği sevmesi, onun ihtiyaçlarını karşılaması, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarına cevap vermesi önemli bir noktadır. Bakıcıya tembilenecebilecek en önemli noktalardan biri ise; annenin onaylamadığı bir durumu bakıcının da onaylamamasıdır.Böylelikle çocukta oluşabilecek dengesizliklerin, çocuğun yaptırmak istediği şey için zayıf olan tarafı kullanma eğiliminin önüne geçilebilecektir.

Tüm bu durumların için de anne bebeği/çocuğu için yetersiz hissedebilmektedir. Sadece evde oturup ev işleri ve çocukla ilgilenmek yani klasik anne modeli iyi bir anne olmak için olmazsa olmaz bir şart değildir.Çalışan kadınlarda dengeyi kurabildikleri sürece çocuk gayet saklı bir psikolojil ile büyüyebilecektir. Bu denge iyi sağlanabildiği ölçüde sorumluluk sahibi, kendine güvenen bireyler olarak yetişmektedir.

Çalışan annenin karşılaştığı bir diğer önemli sorun ise sorumluluk yüklenmesidir. Anne, hem zihinsel hem de fiziksel olarak sorumluluklarını aksatmadan yerine getirmeye çabalamasının sonucunda yorgun düşmesidir. Stresli ve yoğun bir günün ardından annede, çabuk sinirlenme, tahammülsüzlük, aşırı yorgunluk hissi, yapacağı işlerle ilgili olarak kaygı, endişe ve yetersizlik duygusu ortaya çıkabilir.  Bu da işten eve döndüğünde çocuğa yeterince zaman ayıramama kaygısı yaratmaktadır.Çalışan kadınlara bu noktada verilebilecek en önemli tavsiye işlerini önem sırasına göre organize etmelidirler. Burada annenin çocuğu ile geçirdiği sürenin uzunluğu değil, kaliteli vakit geçirip geçirmemesi, çocuk ile anne arasında kopukluk yaratmaması açısından önem arz etmektedir. Anne evde bulunduğu sürece çocukla vakit geçiyor, oyun oynuyorsa çocukla anne arasındaki etkileşim olumlu olacaktır. Çocuğa sürekli hediye alıp vermek yerine, ilgi ve sevgi vermek çocuğu daha mutlu yapacaktır. Çalışan kadın için hafatiçi çocukla aktivite yapmak zor olsa bile, haftasonu bu değerlendirilmelidir. Bu durumda çocuk annesinin kendisi ile ilgilendiğini, annesinin onu sevdiğini görür ve ona güvenir.

Öncelikli olarak çalışan annelerin herşeyin mükemmel olması gerektiği inanışından vazgeçmesi gerekmektedir.  Bir kadın için herşeyi ben yapayım, herşeye ben düşüncesi doğru değildir.Bu durum bir süre sonra yaşadığınız ortamdan, içinde bulunduğunuz duygudan kopacağınız anlamına gelmektedir.Bir gününüzün ters gitmesi diğer günlerinizide ters gideceği anlamına gelmemektedir. Disiplinli, düzenli , neyi ne zaman yapmanız konusunda programlı olduğunuz sürece yeterli bir anne olacaksınızda. Önemli olan çocuğunuzla ve eşinizla sağlılık, sevgi ve güvene dayalı bir ilişki kurmaktır. Bunun anlamı; etkili bir iletişimden geçer, birbirinizi dinlemekten geçer.