İlkokul Sıkıntıları

Saygı, anlayış ve olanı olduğu gibi kabul etmek. En çok ihtiyacım olan kelimeler bu sıralar..

Son zamanlarda yaşadığım duygu durumlarını anlatabilmem çok zor aslında.Tam artık daha rahat bir döneme gireceğim dediğim günlerde ,en büyük zorlukların içine girdim.Çatışmaların içinde buldum kendimi..

Oğlum Batu 6 yaşında ve malumunuz bu yıl ilkokula başladı.Bense Ankara’da ev değişikliği yaptığım için oğlumu da taşındığım yerde bir özel okula kaydettirdim.Nedeni de ,zaten okuma yazma bilen bir çocuk olduğundan okuldaki yabancı dil ilgisi çekerde canı daha az sıkılır diye düşünmemdi…

İlkokula başlamak küçük bir çocuk için kolay bir durum değil..Yeni bir ortam,dersler,kurallar,sıralar,arkadaşlar,anneden ayrılmak,anaokulundaki oyun ve oyuncakların olmaması hepsi hepsi zor..

Kaldı ki,her çocuk farklı tepkiler veriyor okul hayatındaki ilk zamanlarında…

Batu okulun ilk günlerinde ağlamadan,şikayet etmeden gitti bir süre.Hatta bu durum beni hem şaşırttı hem memnun etti..Fakat belli bir süre geçtikten sonra ,direnmeye ,ağlamaya başladı.Derslerde çok sıkıldığını ,diğer arkadaşları gibi harf öğrenmek istemediğini zaten hepsini bildiğini söylemeye başladı..

Okula defalarca gidip geldim,öğretmeniyle ve rehber öğretmenle defalarca görüştüm.Batu’nun da derse dahil edilebileceği durumlar oluşturulmasını rica ettim..Fakat zaman geçtikçe, oğlumun ağlamaları ,kaygıları daha çok arttı.

Okul yeni açılmış bir kolejdi ve sistem tam oturmamıştı..Teneffüste çocukları bahçeye çıkarmak yerine koridorda tutmaya yönelik bir anlayışları vardı! İdarenin aşırı disiplinli tavrı tüm öğretmenlere de yansıyordu.Bütün bu durumlar ve oğlumun giderek bozulan psikolojisi nedeniyle acilen bir şeyler yapmaya karar verdim.Yoksa Batu bütün eğitim hayatı boyunca okuldan nefret edecekti..

Okul yöneticileri ile konuştum ve konuştuğuma da pişman oldum.Bana oğlumun derslere girmek istemediğini ve sürekli ağladığını ,bu durumun hiçte istedikleri bir durum olmadığını ve hiçbir şey yapamayacaklarını söylediler.Eğitim sistemlerinin katı oldukları,sevginin geri planda olduğunu belirttiler!

Peki soruyorum hepinize,tüm annelere babalara ; Farklılıkların da gözetildiği ve kabul edildiği, sevgiyle saygıyla tecrübe ve anlayışla eğitim verilen bir okul ve öğretmen değil mi hayalimiz çocuklarımız için…Disiplin elbette olacak ancak yeni dünyaya açılan yavrularımızın elinden sevgiyle tutacaklarsa…

Bu zor dönemin ardından Batu’yu bu okuldan elbette ki aldım.Ve çok daha anlayışlı ,sevgi dolu bir ortam sunan başka bir okula kaydettirdim,üstelik tecrübeli ve harika bir öğretmeni olan bir sınıfa…

Şu an Batu çok daha mutlu ve istekli,ben daha huzurlu ve dinginim.Giderek daha da iyi olacağımıza inanıyorum tüm kalbimle..

Doğru okul,doğru öğretmen çocuklarımızın eğitim yolculuğunun en önemli basamakları…Bu yolculuğa çıkan tüm ebeveynlere sabır ve şans diliyorum…